Waarom deel je dit?
“Waarom deel je dit zo publiekelijk?” werd me met oprechte interesse door een vriend gevraagd, naar aanleiding van de recente posts op m'n website en social media. Er volgde een mooi, diepgaand en openhartig gesprek waarin we veel meer van elkaars ervaringen en gevoelens bleken te herkennen en begrijpen, dan we anders hadden gedacht. En daar is gelijk het antwoord op die vraag. Iedereen is uniek, maar niet in zijn soort. En dat geldt dus ook voor onze ervaringen en gevoelens. We zullen ons nooit exact in andermans situatie kunnen plaatsen; daarvoor is alles wat meespeelt in hoe iemands belevingswereld en gevoelens tot stand komen veel te omvangrijk en complex. Maar omdat we allemaal mensen zijn, kunnen we ons wel herkennen in de soort ervaringen en gevoelens van een ander, waardoor we andermans reacties beter leren begrijpen, maar ook die van onszelf.
In een vorige blog schreef ik dat angst en depressie een deel van me zijn. Dat moet wel even in perspectief worden gezet. Angst en depressie heb ik als het ware deel van me laten worden, om een belangrijk deel van mezelf niet te hoéven zijn. Een deel dat ooit zodanig hard geraakt is, dat het niet meer wilde leven. Daardoor heb ik het uit bescherming in een diepe slaap gebracht en het geïsoleerd van de buitenwereld. En zelfs van mezelf. Zodat ik het geen pijn meer zou doen maar het ook geen pijn meer door anderen kon laten doen. Me er niet van bewust dat het negeren van het bestaan ervan weer andere pijn zou veroorzaken.
Ik benoem expres geen details van de persoonlijke ervaringen waar het om gaat. Ten eerste omdat ik deze zelf nog een plek aan het geven ben en eerst deel met mensen in m'n directe omgeving. Ten tweede omdat het niet nodig voelt om toch het gevoel te kunnen omschrijven. Ik geloof namelijk niet dat het een must is om details van iemands ervaringen te kennen om begrip te kunnen hebben voor de gevoelens of reacties die erdoor worden veroorzaakt. Want nogmaals: we mogen dan uniek zijn in wie we zijn en in onze ervaringen, diep van binnen zijn we allemaal op een bepaalde manier kwetsbaar en hoe beter je je kwetsbaarheid kent, hoe beter je ook je krachten leert kennen.